Dwanaście - M. Grossman

Nie czytam erotyków. Zrażona książką "Pięćdziesiąt twarzy Grey'a" nie przewidywałam już w najbliższym czasie więcej pozycji z tego gatunku. Ta powieść mnie jednak zainteresowała po przeczytaniu jej recenzji u Cyrysi.

Wydawnictwo JAM, stron 120

Bohaterem powieści "Dwanaście" jest przystojny, majętny facet, wokół którego kręci się zawsze wiele chętnych i spragnionych wrażeń kobiet. Ma za sobą nieudane małżeństwo, wiele erotycznych przygód, ale w głębi duszy pragnie partnerskiego związku. Czy mu się to uda ?

Książka liczy zaledwie 120 stron, co wydaje się nie być imponującą liczbą, ale jednak treść jest tu kluczem. Myślę, że dłuższa forma w tym przypadku popsuła by efekt. Powieść podzielona jest na rozdziały, krótkie, ale sensowne. Zaczynamy czytać od Prologu i tu muszę powiedzieć, że dawno nie czytałam tak dobrego wstępu do powieści. Miałam wiele pytań i jedno wyjście: Przeczytać !

"Dwanaście" czyta się się tempie ekspresowym. Po skończeniu jednego rozdziału od razu zaczynałam następny, a to za sprawą prostego języka. Nie ma tu również żadnych zbędnych opisów i czy wywodów filozoficznych, ale za to spotkamy trochę humoru, wulgaryzmów i ostrego seksu. Wszystko opisane w sposób bardzo realny (ale po męsku) i to sprawia głównie, że ten erotyk różni się od wcześniej wymienionych "Pięćdziesięciu twarzy Grey'a". Twardo, bez pierdół.

Książka jest pisana z perspektywy faceta, co dla mnie było ciekawym doświadczeniem. Nie zawsze mam okazję wejść tak głęboko w umysł mężczyzny, a już zwłaszcza w tej sferze. Wulgaryzmy, którymi się posługiwał dodawały mu osobowości i realności. Miałam wrażenie jakby bohater siedział przede mną i właśnie mi opowiadał kolejną swoją historię. Śmieszyły mnie jego nagłe dziwne myśli. Polubiłam go, mimo że niektóre jego zachowania były miejscami naprawdę chamskie. Wydawał się zwykłym, normalnym facetem, a jednak czasami bardzo zaskakiwało mnie jego zachowanie, bo stawał się w mojej opinii brutalny. Czasem było mi go po prostu żal.

Bohater przedstawia nam kilka kobiet, które odegrały w jego życiu ważne role. Myśląc o tych kobietach nasuwa mi się cytat z filmu Psy: "... bo to zła kobieta była". Każda wykorzystała go na swój sposób. Było też w tym trochę jego winy, bo myślał najpierw tym co ma w spodniach, a dopiero później używał głowy.

Zakończenie książki mnie ogromnie zaskoczyło. Kiedy układałam w głowie kolejne końcowe wydarzenia, autor zaczął mnie miażdżyć ostatnimi linijkami tej powieści. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Zakończenie zbiło mnie totalnie z tropu. Musiałam książkę przeanalizować na nowo, już jako całość.

Podsumowując, "Dwanaście" to książka kontrowersyjna, wulgarna i perwersyjna. Polecam ją wszystkim odważnym i ciekawym nowoczesnej, ale prostej formy. Gwarantuję, że gdy zaczniecie czytać to nie będziecie mogli się już oderwać.

Moja ocena 5,5/6.

_____________________

Książka bierze udział w wyzwaniach:  
Europa da się lubić i Klucznik.

_____________________

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Autorowi.