Danuta Wałęsa "Marzenia i Tajemnice"

Zazwyczaj nie czytam biografii ani literatury dokumentalnej. Czemu sięgnęłam po tę pozycję ? Na pewno z ciekawości. Każdy zna postać Lecha Wałęsy. Wie, że ma liczną rodzinę, ale za dużo wiemy o jego żonie. Kiedy w końcu pani Danuta postanowiła wylać na papier wszystko co do tej pory myślała i przeżyła, zrobiło się głośno, nawet podobno Lech Wałęsa się obraził. Dlatego postanowiłam się dowiedzieć jak to jest żyć u boku Wałęsy.

Wydawnictwo Literackie

Konstrukcja książki jest bardzo przyjemna. Podzielona jest ona na rozdziały, w których chronologicznie (począwszy od dzieciństwa) są opisywane poszczególne ważne momenty życia pani Danuty. Język książki jest prosty, brzmi tak jakby główna bohaterka ze mną rozmawiała. Miejscami przypomina mi nawet język dziecka, ale mi to nie przeszkadza. Bardziej sprawia, że książka jest przyjazna.  Bardzo przyjemnym akcentem są fotografie, które mniej więcej odzwierciedlają dany temat rozdziału. Na okładce znajduje się zdjęcie głównej bohaterki - elegancka Danuta Wałęsa. Oprócz opinii Pani Danuty możemy znaleźć również opowieści znajomych czy rodziny opisujące różne sytuacje związane z główną bohaterką. Na końcu znajduje się indeks osób, o których jest wzmianka w książce. Przy każdej osobie są nr stron gdzie można znaleźć coś na temat tej osoby. Swoją drogą, niektórzy nie czytając całej książki mogą sprawdzić czy też Pani Danuta im "pojechała" czy pochwaliła. :)

Ta książka to nie tylko autobiografia, to również opowieść o rodzinie, poruszająca wiele osobistych spraw. Ale to również trochę historii, nie tylko z perspektywy żony i matki. Możemy wiele się dowiedzieć na temat aresztowań, przesłuchań czy stanu wojennego oraz zobaczyć wiele dokumentów z tego czasu, dzięki zamieszczonym w książce zdjęciom.

Musze pogratulować Pani Danucie odwagi, gdyż książka wydaje się naprawdę szczera. O wielu osobach (wymieniając ich z imienia i nazwiska) pisze dosyć ostre, niepochlebne opinie. Ale odważnych życiowych czynów też nie brakowało w jej życiu.

Poznała wiele znanych osobistości m.in Czesława Miłosza i innych (o niektórych spotkaniach pisząc "bez ekscytacji") oraz najważniejszą dla niej postać Jana Pawła II. O spotkaniach z Ojcem Świętym poświęciła kilkanaście stron książki, umieszczając go w osobnym rozdziale. Widać, że był dla niej ogromnie ważny.

Opisała też w książce wiele sytuacji, w których nie mogła liczyć na męża oraz o zawiści otaczających ją ludzi. Nie miała łatwego życia, ale napisała również: "Nie pomyliłam się ponad czterdzieści lat temu, gdy w 1969 roku wyszłam za mąż za mojego męża. Niczego nie żałuję". 

Ja też nie żałuję, że przeczytałam tę książkę.


Moja ocena: 4,5/6.

Książkę możesz kupić TUTAJ.